dinsdag 5 april 2011

Land of sand

‘Zand erover?’
‘Zand, ja!’

In een zandbak
Kunnen niet alleen zijn speelgoedauto’s verdwijnen.
Maar ook het kind


‘Toch niet teveel. Ik hou het nog even hier. Ter herinnering.’


zondag 13 maart 2011

Zonder koffie (2)

Na een Oh Oh Tirol aflevering
Een Reus van Annelies Verbeke
Na een nacht vol weinig slaap en vol droom
Een Reus van een stad
De wandeling op zondagmorgenbruchtijd
Een oeverloos glimlachen
Veel toeristen die omkijken
Geen gevaar kennend
Omdat de kaart het allemaal zegt
De kaart zegt het
Het pad
De trekpleisters
De must-have-seen
Ik kijk naar hen
Ze staren verbaasd terug
Maar ik must-have-see them
Ze zijn als alle anderen
Een oogopslag in mijn geheugen
Niets dus
Maar de wandeling op zondagmorgenbrunchtijd
Na een lang en heerlijk weekend
Met veel toeristen die omkijken
Met een kaart
Met een paraplu
Met geen regenwolken
Met elkaar
Iets dus.

woensdag 2 februari 2011

Wake-up call

’s Nachts vertoef ik in andere werelden.
Een wereld waarin ik opgejaagd word.
Een wereld waar ik van een duik in het zwembad naar het altaar ga.  
Een wereld waarin dierbare mensen doodgaan en zwervers mijn vrienden worden.
Freud is niet aan mij besteed. Anders zou ik het prototype van de hysterische, gefrustreerde vrouw zijn.
Niet dat ik me beheerst en verzadigd voel.
Maar psychoanalyse is een kunst in en van het verleden.
Kunst werkt altijd helend.

Ik kijk halsstarrig uit naar mijn donsdeken.
Overdag is een compositie van zitten en eten.
Geïsoleerd in een bib van reuzenformaat.
’s Nachts word ik bevrijd door een onbekende blinde vrouw.  
Verloren liefdes vinden de weg naar mijn huis.
’s Nachts heb ik een doel.
Alles lijkt van waarde.

Radio Nostalgie brengt me met mijn voeten op de planken vloer.
De verwardheid en vermoeidheid lijnen zich af.
Op de bus mijmer ik na.
Zoetigheid heeft een lange nasmaak.

dinsdag 4 januari 2011

...

11.11.11-status: ik heb hem gevonden! 

Koffiepauzes (3)

 Ik stond er even bij stil.
We zijn de Elfenwereld ingevlogen.

Ik moest even denken aan mijn buurman van weleer.
Niet mijn echte buurman, maar die van toen we nog op schoolbanken zaten.
Het vierde leerjaar was dat.
Geen prettige leerkracht voor de klas.
Maar een leuke Nederlander naast me.

Hij had een ongelofelijk coole stopwatch.
En telkens wanneer het 11u11min11sec was, deden we de 11.11.11-actie.
Wat dat inhield?
Fantasie en hoop.

We spraken af elkaar te ontmoeten op 11.11.11.
Ik start vandaag mijn zoektocht.
Omdat beloftes van vroeger ook nagekomen moeten worden.  
Ik hou jullie op de hoogte.

zondag 2 januari 2011

Koffietik

Sommige mensen vind ik op het eerste zicht leuk.
Omdat ze een grappige lach hebben.
Omdat ze mooie kleren aan hebben.
Omdat ze fonkelende ogen hebben.
Omdat ze van koffie, sigaren en wiskunde houden.

Sommige mensen vind ik op het eerste zicht niet leuk.
Omdat ze een te prikkende baard hebben.
Omdat ze een vervelend stemgeluid hebben.
Omdat ze dronken tegen betonnen vloeren vallen.
Omdat ze niet geloven in de liefde.

Sommige mensen zijn leuk voor het leven.
Omdat ze te vertrouwen zijn.
Omdat ze ongelofelijk boeiende vertellers zijn.
Omdat ze het familiegevoel in mij oproepen.
Omdat ze zichzelf zijn bij mij.

Sommige mensen vind ik ronduit vervelend.  
Omdat ze compleet onzinnige opdrachten geven.
Omdat ze zaken vertellen die totaal oninteressant zijn.
Omdat ze zichzelf continu aan het ophemelen zijn.
Omdat ze samen zijn met mannen die ik wil en niet te overtreffen zijn.
Mag ik ze in 2011 zachtjes slaan?